Mahzun ve şaşkın, anılara mahkum oldum
Onca güçlük içinde üzüntüm sana oğlum.
Şaka gibi öz güvenine hüküm giydin
Uykularımı aydınlıklara hapis ettin.
Sonbahar ayları ağaçlar yapraklarını dökecek
Yaşamak çok zor yürekte hüznü gizleyerek.
Nasıl oldu diye kendi kendime hep sordum
Gelecekten yok umudum anılara mahkum oldum.
04 EKİM 2019 – TRABZON
