06 Mart 1979 Salı günü Akçaabat Askerlik Şubesinde askerlik muayenesi oldum 3 gün yol izni ile Bilecik 2/9 Jandarma Tabur Komutanlığı emrine tertip edildim.
07 Mart 1979 Çarşamba günü Vatani görevimi ifa etmek üzere Çarşıbaşı ilçesinden tertip arkadaşım İhsan KIRCI ile aynı otobüsle Ankaraya hareket ettik. İhsan KIRCI Jandarma olarak başka şehirdeki Birliğe düşmüştü. Hemen arkamızda başka otobüsle tertibim Pirağa BAYIR Ankara yolundaydık.
08 Mart 1979 Perşembe günü Ankara’ya ulaştık İhsan KIRCI, Pirağa BAYIR, Ali BAYIR Ankara sokaklarını kahır dolu yüreğimizle dolaşırken İhsan KIRCI esprileriyle ortamı neşelendiriyordu İhsan KIRCI, Pirağa BAYIR daha önce şehir dışına defalarca çıkmış bir nebze ayrılığa alışık gibiydiler ben ise ilk defa ayrılık yaşıyordum ve o gece Ankara’da otelde kaldık.
09 Mart 1979 Cuma günü Ankara otobüs terminalindeydik her birimiz ayrı ayrı yerlere gitmek için ilk benim ayrılık saatim geldi, hüngür hüngür ağlaşarak Saat 14:30’da otobüsle Eskişehir üzerinden Bilecik’e gitmek üzere beni yolcu ettiler.
09 Mart 1979 Cuma günü akşam saatlerinde Bilecik’e ulaştım bir lokantada yemek yeyip Birliğime teslim olacaktım ki yemek yediğim lokantacı asker misin bugün Cuma mesai bitti hafta sonu bu akşam teslim olma Cumartesi-Pazar Birlikte eğitim olmaz Pazartesi teslim olursun dedi. Abi sorun olmaz mı dedim yok ya olmaz dedi. O karmaşık duygularla o akşam teslim olmadım.
09 Mart 1979 Cuma,
10 Mart 1979 Cumartesi,
11 Mart 1979 Pazar günleri Bilecik’te otelde kaldım.
Bir yandan da teslim olmadığımdan stres yaşıyordum.
12 Mart 1979 Pazartesi günü erkenden Saat 08:30’da elimde traş makinesi, potin kilidi gibi askeri temizlik eşyalarımın olduğu poşetle Birliğimin Nizamiye kapısına vardım. Birlik şehre yakın olduğundan yaya olarak gidilebiliyordu. Nizamiyede bir asker karşıladı beni güler yüzlü samimi nerelisin dedi Trabzon’luyum dedim, bende Trabzon’luyum dedi çay ikram etti diğer teslim olanlar da gelsin toplu olarak yukarı çıkarsınız bölüklere dağılırsınız dedi. İşte o güler yüzlü iyi kalpli insan Coşkun GÜDÜ idi. Ben Nizamiye’de görevliyim ziyaretçisi gelenleri anons ediyorum bir ihtiyacın olursa çekinme gel beni bul dedi. Coşkun GÜDÜ’nün davranışı sözleri bana doping oldu tüm stresi attım.
Küçük cep Not defteri lazım oldu Çoşkun GÜDÜ’ye söyledim dışı meşin kaplı yaprak sayısı da epey fazlaydı bir not defteri aldı getirdi. Askeri günlüklerimi tuttuğum benim için çok değerli o not defterimi ne yazık ki terhisten sonra kaybettim.
Kalan 21 gün iznime mahsuben 14 Ekim 1980 Salı günü terhis oldum. Keşke dönebilsem Muvazzaf günlerime ..
