Akçaabat’ın yetiştirdiği efsane müdürlerden Aydın BERBEROĞLU (76) vefat etti. Aydın BERBEROĞLU geçirdiği Kalp spazmı nedeniyle Trabzon Ahi Evren Araştırma Hastanesi yoğun bakım ünitesinde tedavi görüyordu. Uzun yıllar (1973-2003) Akçaabat Selami Yardım Ortaokulu’da Müdürlük görevi de yapan Aydın BERBEROĞLU (Efsane Müdür) olarak anılır herkes tarafından sevilirdi.

Kendisiyle ilgili bir anımı anlatmak isterim: Memuriyet sınavını kazanan çocuğumun işe başlaması için mezun olduğu okul belgesi acilen gerekti, Selami Yardım Ortaokulu’na gittim müdür yardımcıları çocuğunuz mezuniyet belgesini almış sana belge verecek imkanımız yok git halen okuduğu okuldan al dediler. Öğleye doğru efsane müdür Aydın BERBEROĞLU okula geldi durumu anlattım ve çocuğumun Okuldan Mezuniyet Belgesini verdi. Müdür Aydın BERBEOĞLU’nun verdiği Belgeyi müdür yardımcıları niçin verememişlerdi hala merak ediyorum.

Emeklilikten sonra bir dönem siyasete de giren Aydın BERBEROĞLU Akçaabat Belediye Meclis üyeliğine seçilmiş ve Akçaabat Belediyesi Başkan vekilliği de yapmıştı. Aydın BERBEROĞLU’nun cenaze namazı 25 Şubat 2018 Pazar Akçaabat Belediye caminde kılınacak. Allah rahmet etsin.

Ortaokul öğretmenim Müdürüm İrfan BAŞ’ın Aydın BERBEROĞLU’ya dair yorumu:

Meslektaşım..
Arkadaşım.
Birlikte çalıştık yıllarca..
AKÇAABAT ORTAOKULU O’nun ikinci eviydi.
Tüm çabası,gayreti,emeği hep eğitim-öğretim içindi
Koridorunda,sınıfında,bahçesinde..
O vardı hep.
**
İyinin,doğrunun peşindeydi sürekli..
Öğrencileri için yapamayacağı fedekarlık yoktu..
Sokakta,kıyıda köşede,oyun sahalarında,kahvelerde dolanırdı akşamları, tatil günleri..
Öğrencileri oralarda mı diye gezerdi durmadan..
Bekçilik yapardı onlara anne-babaları gibi..
**
En büyük destekçisi,hayat arkadaşı,değer verdiği eşiydi.
Sorardım arada sırada eşi KADRİYE Hanıma:
‘’Nasıl aranız AYDIN’la?’’
Gülerek yanıtlardı:
‘’Bizim ev AYDIN’ın ikinci evi..
Arada bir uğrar öyle..
Birinci evi okulu AYDIN’ın.’’
**
Öyle bir insandı işte..
Yaptığ görev en öndeydi..
Gönlü zengin.,
Nefret biriktirmeyen..
Düşündüğünü söyleyendi hep.
Şakalar yapardı öğretmen arkadaşlarıyla..
İncitmeden..Kırmadan..
**
Tamam dedi sevgili arkadaşım..
Müdürüm..
Dostum..
Sonsuzluğa uçtu.
**
‘’Uğurlar olsun dostum.
Arkanda binlerce öğrencin ellerini açmış dualarla uğurluyor seni..
Sevgiyle,saygıyla..
Yaptıklarını onlar için unutmadan..
Anılarını gözyaşları eşliğinde anlatarak.
Bak işte saygı duruşunda hepsi..
**
Öğretmen arkadaşların..
Hepsi yanında şu anda..
Anıların içimizde..
Sözlerin dilimizde.
Seni anlatıyoruz birbirimize..
**
Unutmayacağız seni ..
Sonsuzluğa uçan diğer arkadaşlarımızı unutmadığımız gibi
Mekanın CENNET olsun.

Bir yanıt yazın